سفارش تبلیغ
صبا ویژن
دانش دو گونه است : دین شناسی و کالبد شناسی . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]
 
شنبه 90 دی 3 , ساعت 11:31 صبح

بیشترین میزان عدم توافق‌ها، تیره ‌شدن روابط ، ناراحتی‌‌ها ، تعارضات ، دور شدن و فاصله گرفتن والدین و فرزندان در زمان امتحانات است. این نتیجه، حاصل استخراج نتایج پرسشنامه‌ای است که در آن از والدین و فرزندان آنها درخواست شده بود به این سوال پاسخ دهند: چه مواقعی بیشترین اختلافات بین شما بروز می‌کند؟ 

جالب آن‌که پاسخ والدین و فرزندان به این سوال یکسان بود: « زمان امتحانات.» والدین می‌گفتند: فرزندان حرف‌ها و راهنمایی‌های ما را نمی‌شنوند    . فرزندان می‌گفتند: والدین تصور می‌کنند ما حرف‌های آنان را در بار اول نشنیده‌ایم و مدام تکرار می‌کنند ، درس بخوان، نمره خوب بگیر، چرا به فکر خودت نیستی، ما خیر و صلاح تو را می‌خواهیم و  ...

1- ایجاد فضای آرامبخش، شورآفرین و اطمینان‌بخش

 

 

 

1- ایجاد فضای آرامبخش، شورآفرین و اطمینان‌بخش

قطعا اصلی‌ترین وظیفه والدین ایجاد فضایی صمیمی، دلگرم‌کننده، فرحبخش و شورآفرین است. چنین فضایی درون محیط خانواده‌، دغدغه‌ها و نگرانی‌ها را به حداقل می‌رساند، امکان بروز استعدادها را میسر می‌‌سازد، توانایی‌های هوشی و عاطفی فرزندان را گسترش می‌دهد و فرزندان را مسوول و متکی به خود بار می‌آورد    .  

    2-سامان بخشیدن به مسائل و مشکلات اقتصادی در ایام امتحانات

بدون تردید مسائل مالی نقشی در نمرات تحصیلی و موفقیت فرزندان ایفا می‌کنند.    .

واقعیت آن است که مسائل مالی گاه عرصه را بر والدین تنگ می‌کند    . طبعا تحمل این مشکلات صبر آنان را سرریز و فشارهایی را به دانش‌آموزان منتقل می‌کند. ظرفیت دانش‌آموز محدود است و حساسیت وی زیاد. برنامه‌ریزی اقتصادی در طول سال و بویژه در زمان امتحانات بیشترین کمک به دانش‌آموز است تا با آسودگی خاطر به مسائل درسی و تحصیلی بپردازد    .  

    3-انعکاس تعدیل یافته فراز و نشیب‌ها

مشکلات همیشه وجود دارند، حتی اگر همیشه مشکلات وجود نداشته باشند انسان‌ها سعی می‌کنند مشکلی به وجود آورند؛ .

سعی کنید در ایام امتحانات حتی‌الامکان همه مشکلات را به فرزندان منتقل نکنید. تلاش کنید مشکلات را با همه ابعاد و زوایای نگران‌کننده و طاقت‌فرسا به آنان بازگو نکنید 

4-پرهیز از اختلافات خانوادگی در حضور فرزندان

فرزندان شما خواه‌ناخواه از اختلافات شما و همسرتان آگاه می‌شوند.سعی کنید به این اختلافات در حضور آنها دامن نزنید. بیان اختلافات و بازگویی مجدد آنها به همراه القاب تحقیرآمیز جسم و روح‌ فرزندتان را فرسوده می‌کند. آزردگی خاطر و فرسودگی جسم و روح فرزندتان مجالی برای یادگیری دروس به آنها نخواهد داد

5-ارتباط بیشتر با مدرسه، معلمان، انجمن اولیاء و مربیان

ارتباط هر چه بیشتر شما با مدرسه و معلمان باعث خواهد شد فرزندتان با دلگرمی بیشتری درس‌ها را دنبال کند، در ملاقات با معلمان و مشاوران از راهنمایی‌ها و توصیه‌‌های آنها حداکثر استفاده را ببرید. به این توصیه‌ها و راهنمایی‌ها عمل کنید. در انجمن اولیاء و مربیان شرکت مداوم داشته باشید. شما می‌توانید از راهنمایی‌‌ها و تجربه‌های دیگر والدین در مورد فرزندشان استفاده کنید و اطلاع یابید چه کارهایی به سود فرزندان است و چه کارهایی بی‌نتیجه است

6-محدود کردن رفت و آمدهای خانوادگی

میهمانی رفتن و میهمانی دادن زیاد، وقت زیادی از شما و فرزندان‌تان خواهد گرفت. در زمان امتحانات، میزان رفت و آمدها را کم کنید

7-تفریحات برنامه‌ریزی شده

خواندن طولانی و خسته‌کننده به سود فرزندتان نیست. تفریح هر چند تفریحات ساده نظیر گردش در فضای آزاد، کوه، پارک رفتن و به تئاتر رفتن فواید زیادی برای شما و فرزندتان دارد..  

8-تشویق در فرصت‌های مناسب

با تشویق و تایید فرزندتان حس عجیبی در وی رشد می‌کند. او احساس می‌کند قدرت عجیبی پیدا کرده است، قادر است بیشتر مطالعه کند، تمرین کند، یاد بگیرد، یادگیری برایش جالب و شورانگیز خواهد شد. شما می‌‌توانید در لحظه‌ای که موفق به حل مساله‌ای شده یا در حال مطالعه است و شما از در وارد می‌شوید؛ در لحظه‌ای که به پاکنویس مطالب درسی می‌‌پردازد لحن گرم و صمیمی شما بر تایید و تشویق صدچندان می‌افزاید. سعی کنید احساس خودتان را به او بازگو نمایید

9-پرهیز از تحقیر، سرکوب کردن و طعنه زدن

بدون هیچ تردیدی کلمات ناراحت‌کننده، طعنه‌آمیز و ریشخندکننده اجازه فعالیت‌های مفید را از فرزندتان سلب می‌کند. آیا شما خودتان حاضرید طعنه، نیشخند و کلمات تحقیرآمیز بشنوید و با وجود این، کاری مثبت و سازنده انجام دهید؟ کاهش کلمات منفی و تحقیرآمیز باعث افزایش موفقیت فرزندتان خواهد شد

 

10-شنونده صمیمی حرف‌های فرزندان بودن

همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست. گاه دانش‌آموز از درسی تنفر دارد، گاه نسبت به رفتار معلمی اعتراض دارد یا از یادگیری درسی عاجز است. در بیشتر این مواقع فرزندتان، راهنمایی‌های شما را نمی‌خواهد، او به دنبال گوش شنوایی است. به دنبال آن است که کسی حرف‌هایش را بشنود و قضاوت نکند. او با درددل کردن احساس سبکی خواهد کرد. در چنین موقعیت‌هایی به استقبالش بروید. از قضاوت کردن درباره حرف‌هایش جدا بپرهیزید. از توصیه کردن اجتناب ورزید. وظیفه شما فقط شنیدن است. حرف‌هایش را بپذیرید، سعی کنید احساس او را درک کنید.

 

"کسی که حقیقت را می شناسد حق ندارد که گرفتار باطل شود"

دکتر شریعتی



لیست کل یادداشت های این وبلاگ